De volgende dagen, weken en maanden verscheen Maria honderden malen aan de vier meisjes. De de eerste dagen in het “cuadro” – een afgebakende plek in het holle weggetje dat naar de pijnbomen leidt en in het Spaans ‘callega’ wordt genoemd. Later verscheen Maria in alle huizen van Garabandal. Zij leidde de kinderen vele malen naar het kerkje. om samen met de kinderen Christus in de geconsacreerde hosties in het tabernakel te aanbidden. Soms trokken de kinderen met de Moeder Gods in extase naar de pijnbomen, een groepje dennenbomen die tegen een berghelling op een heuvel even buiten het dorp staan. Daar baden of zongen de kinderen samen met de Moeder Gods. Van deze plaats zei Maria tegen de kinderen: “Deze plaats is heilig! God houdt veel van deze plaats”.
Door de jaren heen is deze mysterievolle plek met haar unieke stilte een plaats van gebed geworden. Hier ‘voelt ‘ men dat de hemel de aarde raakt. Vele pelgrims hebben hier Gods Tegenwoordigheid mogen ervaren.
De pastoor van Cosio, Don Valentin Marichalar, die ook pastoor van Garabandal was, vroeg aan de bisschop van Santander om dokters en theologen te sturen om de extasen van de meisjes te controleren. Deze kwamen een aantal malen en deden allerlei tests met de meisjes om te controleren of deze extasen niet gespeeld werden. Bij een echte extase is de zieneres ongevoelig voor pijnprikkels op de huid. Ze werden dan ook vele malen met naalden geprikt, of er werd een vlammetje tegen de huid gehouden. er werd met fel licht d in hun ogen geschenen, maar ze bleven dwars doo
r het licht naar het visioen kijken.
Was het visioen voorbij, dan sloten ze snel hun ogen om zich te beschermen tegen het felle licht. Als Maria verscheen, dan gebeurde het dat ze met hun knietjes hard op de rotsachtige bodem vielen, zodat de omstanders konden horen hoe hun knie-schijven kraakten. En vooral de moeders van de kinderen schrokken hevig bij het horen van dat geluid Na een extase controleerden de dokters hun knieën maar die hadden geen enkel letsel opgelopen.
Ook het extatisch wandelen was een onbegrijpelijk verschijnsel, als de zieneressen met Maria biddend en zingend door het dorp trokken. Of als razendsnel de berghelling opliepen, rechtstreeks naar de pijnbomen. Jongelui die hen volgden kwamen buiten adem bij de pijnbomen aan. Na de extase werden de meisjes door de dokters onderzocht. Hun hartslag was even kalm alsof ze rustig aan tafel zaten. Verder deed zich vele malen het merkwaardige verschijnsel voor van het extatisch neervallen. Dan vielen ze met hun lichaam recht achterover, maar het hoofd bleef dan net enkele centimeters boven de grond!
De bisschoppelijke commissie, die slechts enkele malen in Garabandal was geweest, kwam tot de conclusie dat er voor de extasen van de meisjes een natuurlijke verklaring zou zijn. Anderen, waaronder kinderartsen, psychiaters en theologen, kwamen tot een andere conclusie en verklaarden dat er voor de verschijningen met de daarbij zich manifesterende extasen geen natuurlijke verklaring was. Meer hierover leest u in de wetenschappelijke rapporten in het hoofdstuk: De Wetenschap.
